Zo, dat is lang geleden.

Nieuw jaar, nieuwe kansen. Sinds afgelopen maand heb ik een dagje extra te besteden aan schrijven en film. En dat heb ik goed benut, onder andere met het kijken van 13 films als lid van de KNF-jury op het International Film Festival Rotterdam.

Nieuw jaar, nieuwe plannen. Bijvoorbeeld om aan het einde van de maand (… of aan het begin van de volgende maand, zoals nu) een overzichtje te plaatsen van wat er allemaal van me gepubliceerd is.

Waar ik het meest trots op ben van januari is het video-essay over I, Tonya dat ik samen met Menno Kooistra maakte voor het Critic’s Choice-programma op het IFFR, wederom georganiseerd en gecureerd door Dana Linssen en Jan-Pieter Ekker.

De drie in dit essay geciteerde stukken zijn:
I(mperfect Victim), Tonya, door Kendra James;
Remote Control: Tonya Harding, Nancy Kerrigan and the spectacles of female power and pain, door Sarah Marshall;
Tonya Harding, Monica Lewinsky and the Redemption of the 90’s Tabloid ‘Villainess’, door Anna Silman.

Ik schreef ook een recensie van de film voor de Filmkrant.

De laatste tijd schrijf ik ook steeds meer voor Cine.nl, over heel uiteenlopende onderwerpen. Het mooie van die site is dat het evengoed plaats maakt voor een uitgebreide beschouwing van een aflevering van Black Mirror (USS Callister, om precies te zijn) en voor een recensie van Le Mépris van Jean-Luc Godard, een prachtige film die weer eventjes terug is in de bioscoop.

Op Cine.nl kan ik ook veel van de essayistische overpeinzingen kwijt die ik vroeger op dit blog geplaatst had. In januari schreef ik over de vraag of een recensent morele oordelen moet meewegen; in december worstelde ik al met gerelateerde vragen, maar dan over de moraliteit van makers in deze #metoo tijden en hoe dat zorgt voor moeilijke keuzes voor de filmkijker.

Ik zit alweer na te denken over een volgend essay, naar aanleiding van een aantal discussies in Rotterdam. Vooral: moet je als recensent proberen een recensie zo blanco mogelijk te schrijven? Of is het juist wel goed om je al bewust te zijn van het discours rond een film?

Natuurlijk schrijf ik ook nog voor Schokkend Nieuws. Voor nummer #130, dat nu bij de drukker ligt, recenseerde ik Cult Epics: Comprehensive Guide to Cult Cinema. Mijn recensie van Blue My Mind, een coming-of-age body-horrorfilm die draaide op het IFFR, vind je hier. En natuurlijk nam ik ook, zoals elke maand, een Blast from the Past-column op voor onze podcast: dit keer over The Incredible Shrinking Man (naar aanleiding van Downsizing). De column begint op 15:20, maar de hele aflevering is zeer de moeite van het beluisteren waard.

Tot slot een paar aanraders:

Lees:
Dit profiel van Tonya Harding door Taffy Brodesser-Akner;
Het eerste verhaal uit Her Body and Other Stories van Carmen Maria Machado.

Kijk:
The Good Place – écht (Netflix);
In de bioscoop: The End of Fear; Call Me By Your Name; You Were Never Really Here.

Luister:
De soundtrack van Call Me By Your Name;
De aflevering Apocalypse Soon van Reply All, om helemaal bijgepraat te worden over de vreemdste memes.