Gisteren was ik op kraambezoek bij vrienden; ik heb nu zo’n beetje die leeftijd. Mijn eigen biologische klok beperkt zich gelukkig tot af en toe een schuwe tik. Het idee van een baby of zelfs een zwangerschap lukt me gewoonweg niet me voor te stellen. Het wil mijn hoofd niet in.

Als ik al dagdroom over mogelijk nageslacht zie ik mezelf een kind vooral leiden door de wereld van de popcultuur, een ontdekkingsreis door alle dingen die mij ooit ook hebben verwonderd. Lees verder →