Afgeven op hipsters is zo’n beetje een hobby geworden. Sommigen maken het ook wel erg makkelijk om ze belachelijk te maken: ze hebben overal kort haar behalve waar er een man bun zit, of zorgvuldig gescheurde broeken, of ingewikkelde manieren om eenvoudige dingen te doen. Toch is het niet toevallig dat de hipster juist nu zo alomtegenwoordig is.

Full disclosure om mee te beginnen: de definitie van hipster is zo vaag dat ik ook flink wat hipstergewoontes heb. Ik schiet af en toe aan analoog filmrolletje vol, brei (en haak) regelmatig en zet zelfs op werk meestal thee van losse theeblaadjes. Ik zat vanochtend nog naar een LP te luisteren!

Mijn partner heeft lak aan trends (al vind hij het wel grappig dat zijn oude kapotte jeans opeens trendy zijn), maar zelfs hij doet wel eens iets dat met hipsterdom geassocieerd is: hij bakt bijvoorbeeld soms brood, en heeft een pizza-oven in elkaar gemetseld voor het maken van authentieke pizza’s.

Authentiek: dat is het cruciale woord waar het om gaat bij hipsters. De paradox is natuurlijk dat hipsters in hun zucht naar authenticiteit vaak juist weinig authentiek overkomen. Maar aan de bron ervan zit volgens mij vaak de neiging om, nu de techniek zich zo snel en onoverzichtelijk ontwikkelt, terug te gaan naar simpelere, langzamere manieren van doen.

Er is nog een tweede element: het gaat langzaam maar zeker weer beter met de economie. Tegelijkertijd is er door de crisis wel een smet blijven kleven aan het kapitalisme. Het is niet dat banken ooit populair waren (en er zijn eerder economische crises geweest) maar geld uitgeven aan ouderwetse welvaartssymbolen heeft voor velen een naar bijsmaakje gekregen. Een zelfgebreide trui is vaak veel duurder dan eentje uit de winkel, maar voelt door de moeite die je er zelf in moet stoppen veel minder als een kapitalistische uitgave.

Uit dat tweede oogpunt kan je ook de kleding, de baarden en de haardracht verklaren: alles om er maar niet uit te zien als een bankier. Het geeft je een mogelijkheid om je antikapitalistisch te uiten (we are the 99%) en je authentiek en rechtschapen te voelen zonder echt in te hoeven leveren op luxe. Die houding druppelt uit de hipsterlaag ook door naar de bevolking in het algemeen: zo kan je de populariteit van Tony’s Chocolonely verklaren. De populariteit van slogans als “natuurlijk”, “authentiek” en “handgemaakt” kan je hieruit ook verklaren.

Ik denk niet dat het kwaad kan om af en toe meer tijd voor dingen te nemen. Breien is voor mij haast meditatief; bij het nemen van analoge foto’s moet je weer echt nadenken over elke foto; aandacht voor welke ingrediënten er in je eten zitten lijkt me over het algemeen een goed idee. Maar houd jezelf niet voor de gek: het maakt je niet authentieker of beter dan andere mensen. Het betekent hoogstens dat je genoeg besteedbaar inkomen hebt om af en toe een beetje excentriek te doen.