De titel moest tussen aanhalingstekens van het bezorgde vriendje. Er is namelijk gebleken dat je voor deze drie woordjes gearresteerd kan worden. “Weg met de koning” had waarschijnlijk wel gemogen. Het is hem de vloek die het doet.

Ik heb het veel over vloeken de laatste tijd. Zo liet een vriendin van me, die afgelopen jaar moeder is geworden, laatst vallen dat ze liever had dat we niet vloekten rond haar kind. Dit verbaasde me nogal – ik had niet door dat zij überhaupt iets tegen vloeken had. Ik merkte ook dat ik er een beetje recalcitrant van werd: ik vloek niet ontzettend vaak, maar ik vind het wel prettig om vloeken tot mijn beschikking te hebben.

Vloeken worden ook wel krachttermen genoemd, en ze zijn dan ook heel nuttig om een stelling krachtiger te maken. Je kunt zeggen “wat een waardeloos weer” of “wat een verschrikkelijk weer”, en dat is af en toe ook precies wat je over wil brengen, maar als je echt baalt dekt “wat een kutweer” of “tjeesus wat een ontzettend kloteweer” de lading een stuk beter.

Er zijn wel vloeken of scheldwoorden die ik heel bewust niet gebruik. Ik noem mensen die het verdienen zonder aarzeling klootzakken, eikels, rotzakken e.d., maar ik gebruik “homo” niet denigrerend. Aanduidingen van genitaliën worden namelijk vooral om de shockwaarde gebruikt, omdat ze tot op zekere hoogte taboe zijn, en ik vind dat dat voor homoseksualiteit niet zou moeten gelden. Bovendien denk ik dat je door het gebruik van “homo” of “gay” als scheldwoord of als negatief bijvoeglijk naamwoord (“dit feestje is echt supergay”) bewust of onbewust een negatieve connotatie geeft aan homoseksualiteit, en daar wil ik liever niet aan bijdragen.

Dat betekent overigens niet dat ik het gebruik van “homo” wil verbieden – zelfs niet persoonlijk aan iemand over wie ik die autoriteit zou hebben. Ik zou er geen straffen aan willen verbinden. Maar als ik het iemand hoor zeggen, daalt mijn mening van die persoon wél, en ik wil ook nog wel eens een preek afsteken over waarom dat gebruik me tegenstaat.

Dan is er natuurlijk nog de contextfactor. Als iemand die homo is “homo” gebruikt heeft dat een andere lading. Het woord “nigger” gebruik ik niet, omdat het uit mijn mond een discriminerend scheldwoord zou zijn, maar uit de mond van een zwart iemand is dat niet per se zo. Maarja, ik gebruikte in de vorige zin niet het laffe “the n-word” (dat iedereen toch mentaal invult): of iets een citaat is of niet is óók belangrijke context.

Ik ben me er verder van bewust dat ik, omdat ik net ABN spreek, het voordeel heb dat ik kán vloeken zonder veel aan beschaafde indruk in te boeten. Ik maak me ook weinig zorgen over arrestatie over de titel van deze column – en dat degene die wél gearresteerd werd niet blank is, is wellicht ook geen toeval.

Ik eindig maar met dit fragment uit THE MATRIX RELOADED. Want een taal zonder vloeken, dat zou toch wel erg saai zijn.