Afgelopen zondag schreef Hedwig over verschillende interpretaties van films en series. Een belangrijk punt, dat dan niet vergeten moet worden, is dat dit niet alleen opgaat voor media. We leven misschien in dezelfde wereld, maar onze beleving ervan kan nogal verschillen. Daardoor is ieders wereld uniek, gevormd door wat we van de wereld zien en hoe we ernaar kijken. Product van onze ervaringen, zintuigen en perspectieven.
Dat klinkt vreemd: de wereld is toch echt gewoon de wereld? Ongeacht hoe je ernaar kijkt? Een objectieve waarheid blijft waar, hoe je het ook wendt of keert. We zien misschien niet allemaal hetzelfde van de wereld, maar de dingen die we zien zijn toch exact hetzelfde? Toch blijkt keer op keer dat onze kijk op de wereld grote individuele verschillen kan vertonen. Neem de blauwe (of was het nou gouden?) jurk die laatst een dag lang het internet beheerste. Er ontstonden hevige discussies, omdat het moeilijk te geloven is dat een simpele vraag twee zo ver uiteenlopende antwoorden kan opleveren, vooral als iedereen rotsvast overtuigt is van de eigen perceptie. En het blijft moeilijk te geloven dat iemand andere kleuren in dezelfde foto kan zien.
Een ander voorbeeld van verschillen in wereldbeeld is wat men “normaal” gedrag vind. Ik sport bijvoorbeeld vaak, net als veel van mijn vrienden. Een vriend vertelde mij dat hij twee soorten reacties krijgt wanneer hij tegen iemand zegt hoe vaak hij traint. Sommigen mensen reageren met verbazing dat hij de tijd en motivatie heeft om dat schema aan te houden. Andere interpreteren zijn opmerking juist als klacht dat hij zo weinig aan sport toekomt de laatste tijd, want in dit schema is er makkelijk tijd voor nog een paar extra trainingen. Twee tegenovergestelde meningen, van twee groepen mensen met gelijksoortige achtergrond, wier idee van normaal gedrag op andere gebieden waarschijnlijk veel overlap vertoont, en toch lopen de meningen ver uiteen. Verschillende wereldbeelden.
Dit vergeten we toch vaak als het over andere mensen gaat. We vergeten dat hun wereld anders is, dat wij allemaal in onze unieke wereld leven. Wij hebben allemaal onze eigen successen, dromen, angsten en ideeën. Het is makkelijk om ons eigen perspectief te zien als het (enige) juiste perspectief, om te vergeten dat andere mensen ook significant andere ervaringen en referentiekaders hebben. Denk eens aan de persoon die je vorig jaar was, of 5 jaar terug, 10 jaar terug. Zijn je meningen van nu hetzelfde, of heb je een andere blik op de wereld? Misschien is het zelfs moeilijk om je in eerdere opvattingen te herkennen.
Ons perspectief kleurt onze wereld, goud of blauw.